******** İnternet deryası içinde bin bir hayat var.
Hepsini tanımak istiyor insan. Ancak son zamanlarda takıldığım bir nokta var. İnsan kendi hanesinden dışarıdaki insanlara yüzünü dönmek ve onları yazdıkları vasıtası ile görmek isterken kendi hanesine sırtını dönmüş olmuyor mu?

Sürekli dikkatimi Nehir’e veremem gerçi. Hatta bu onun istediği bir şey de olmasa gerek...

Yada bir yerde okuduğum gibi:
Çocuklar filizler gibidir iyi büyümeleri için fazla gölge yapmamak gerek.

Serdar Turgut’un geçenlerde bir yazısını okudum.
“Çocuğun doğduktan sonra endişeli bir hayat yaşamaya alışmalısın,” diyordu.

Ben bunu şöyle değiştiriyorum.
“Çocuğun doğduktan sonra, suçluluk duygusu ile yaşamaya alışmalısın!”

Şey, bunu daha çok anneler için söyledim tabi.

Kariyerden vazgeçsen de, ve hatta biraz da seni sen yapan bir çok şeyden, yine de suçluluk duygusu duyargaların hiç olmadığı kadar hassaslaşacaktır.
Alış buna!

Not: İşte bu yüzden sen netsin ben flu:)