Art arda – uç uca eklesek hergun birbirimize yazdıgımız kelimeleri, metrelerce urgan olurlar.
Bizse o urganı rapunzelin kuleden sarkıttığı saçı gibi hayata sarkıtmaya çalışıyoruz.
Zira tutunanlardan olmak istiyoruz.
Acı geliyor her şey bize.
Ağzımızda bir pas tadı.
O diyor huzursuzum ben, kesip kafamı mı atmalı???
Diyorum ki ona “aynı dil üzerindeki tatlıya duyarlı, ekşiye duyarlı noktacıklar gibi işte,
Acıya duyarlı noktacıklarımız daha çok bizim”
Kaldıramıyoruz biz hayatı.
Ama çok sevdiğimiz için onu yaşamayı….
Ağır geliyor faturalar.
Ağır geliyor duyarsızlar.
Ağır geliyor komplex kumkumaları
Ağır geliyor edindikleri nesnelerle can yakmaya çalışan çürük ruhlular…
Ağır geliyor empati kuramayanlar
Ve çocuklara eziyet eden sapıklar
Ve katiller
Ve hayvandan öte hayvanlar
Velhasıl yaşayıp gidiyoruz işte.
Konuştukça rahatlayarak.
Sonunda karar vererek yaşıyor olmanın yine de muhteşem olduğuna.
Yaşayıp gidiyoruz dipsiz kara boşluktaki mavi nokta üzerinde noktalar olarak
2 comments:
ben seni hep sevdim Binnurcum:) yazdıklarınla ve yarattıklarınla bana keyif veriyorsun. Şu Queen meselesinde de seni çok taktir ettim. Ben dolaşıp dolaşıp tekrar dinliyorum Freddy yi..Tebrik ve teşekkür.
Yine çok güzel
Post a Comment